:=
γίνεται απόδοση τιμής σε μία μεταβλητή.
Στην αρχή της συνεδρίας η μεταβλητή
a
είναι αλγεβρική. Όμως μετά την εντολή
a:=3
, η μεταβλητή a
θα αντικατασταθεί με 3 σε όλους
τους επόμενους υπολογισμούς,
και το a+1
επιστρέφει 4.
Το Xcas διατηρεί όλα τα περιεχόμενα της συνεδρίας μας. Εάν έχει
αποδοθεί μία τιμή στην μεταβλητή
a
και μετά θέλουμε να την ξανακάνουμε αλγεβρική χρησιμοποιούμε
την εντολή purge(a)
.
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα εξής :
:=
που ορίζει την απόδωση τιμής,
==
που είναι ένα τεστ ισότητας
δύο παραστάσεων και επιστρέφει 1 ή 0 (1 για αληθές και 0 για ψευδές),
=
που χρησιμοποιείται για τον ορισμό μίας ισότητας.
a==b a:=b a==b solve(a=b,a) solve(2*a=b+1,a)Με την εντολή
assume
μπορούμε να κάνουμε ορισμένες υποθέσεις
για μία μεταβλητή, π. χ. assume(a<0)
. Μία
υπόθεση είναι μία ειδική μορφή απόδοσης τιμής διότι παρά το γεγονός ότι,
στους επόμενους υπολογισμούς, η μεταβλητή δεν αντικαθίσταται
εν τούτοις η υπόθεση χρησιμοποιείται στο μέτρο του
δυνατού. Για παράδειγμα, με την υπόθεση a<0
που
έχουμε κάνει, η εντολή
abs(a)
επιστρέφει
-a
, την απόλυτη τιμή της μεταβλητής
a
.
sqrt(a^2) assume(a<0) sqrt(a^2) assume(n,integer) sin(n*pi)Η συνάρτηση
subst
επιτρέπει να αντικαταστήσουμε μία μεταβλητή
σε μία παράσταση με έναν αριθμό ή μία άλλη παράσταση,
χωρίς να γίνεται απόδοση τιμής στην μεταβλητή αυτή.
expression:=a^2-1 subst(expression,a=1) subst(expression,a=sqrt(b-1)) expression
Σημείωση: Έστω ότι στην μεταβλητή b
έχει
αποδοθεί η λίστα [1,2,3,4,5]
(δηλαδή εκτελέσαμε την
εντολή b:=[1,2,3,4,5]
) και έστω ότι θέλουμε να τροποποιήσουμε
την λίστα αυτή ώστε το πρώτο στοιχείο της να γίνει 5
και το
τελευταίο 1
. Υπάρχουν δύο τρόποι να γίνει αυτό:
:=
εκτελούμε τις εντολές:
b[0]:=5
και b[4]:=1
. Ο τρόπος αυτός όμως μπορεί να
γίνει χρονοβόρος διότι με κάθε εντολή αντιγράφεται η λίστα.
=<
εκτελούμε τις εντολές:
b[0]=<5
και b[4]=<1
. Ο τρόπος αυτός είναι πολύ
γρήγορος διότι απλά τροποποιείται η υπάρχουσα λίστα.