- Για να σχεδιάσουμε μία επιφάνεια που ορίζεται από την εξίσωση
z = f (x, y), χρησιμοποιούμε την εντολή
plotfunc,
με ορίσματα την εξίσωση της επιφάνειας και την λίστα των δύο μεταβλητών.
Μπορούμε επίσης να ορίσουμε το πεδίο τιμών των μεταβλητών, την
διακριτοποίηση και την εμφάνιση της καμπύλης.
plotfunc(x^2-y^2,[x,y])
plotfunc(x+y^2,[x=-5..5,y=-2..2],xstep=0.5,ystep=0.1,
εμφάνιση=πράσινο+γεμισμένο)
Το αποτέλεσμα είναι μία επιφάνεια στον τρισδιάστατο χώρο (3Δ), τοποθετημένη
μέσα σε έναν "κύβο" (παράθυρο οπτικοποίησης). Μπορούμε να μετακινήσουμε την
επιφάνεια, δηλαδή μπορούμε να αλλάξουμε την οπτική γωνία
είτε με το ποντίκι, τοποθετώντας το
έξω από τον "κύβο" και κρατώντας το πατημένο όσο χρόνο
μετακινούμε την επιφάνεια, είτε κάνοντας κλικ στο
3Δ γράφημα, και στην συνέχεια
χρησιμοποιώντας
τα πλήκτρα x,X, y,Y, z,Z για περιστροφή ως προς τον αντίστοιχο άξονα,
τα πλήκτρα + και - για μεγένθυση και σμίκρυνση,
και τέλος τα κατευθυντήρια βέλη ή τα πλήκτρα "Pg Up/Pg Dn", "Home/End"
για τροποποιήση του παράθυρου οπτικοποίησης.
- Μπορούμε επίσης να σχεδιάσουμε μία παραμετρική επιφάνεια με την
συνάρτηση
plotparam
της οποίας το πρώτο όρισμα είναι μία λίστα μεγέθους 3 που περιέχει τις
συντεταγμένες του
σημείου ενώ τα άλλα δύο ορίσματα ορίζουν το πεδίο τιμών των
παραμέτρων:
plotparam([u,v,u+v],u=-1..1,v=-2..2)
- Για να σχεδιάσουμε παραμετρικές καμπύλες στον χώρο, χρησιμοποιούμε επίσης
την εντολή
plotparam αλλά με μία μόνο παράμετρο:
plotparam([u,u^2,u^3],u=-1..1)
- Για να σχεδιάσουμε 3Δ γεωμετρικά αντικείμενα μέσα σε ένα "κύβο",
που ανοίγουμε με
Alt+h ή
με την επιλογή
Γεω->Νέο 3Δ σχήμα,
χρησιμοποιούμε είτε
τις εντολές που
βρίσκονται στα διάφορα
υπομενού του μενού Γεω, όπως Επιφάνειες,
Σώματα, Πλατωνικά και άλλα,
είτε το ποντίκι, του οποίου ο τρόπος
λειτουργίας
επιλέγεται από το υπομενού Επιφάνειες του μενού Mode.
επίπεδο(z=x+y);
ευθεία(x=y,z=y);
A:=σημείο(1,2,3); B:=σημείο(2,-1,1); C:=σημείο(1,0,0);
επίπεδο(A,B,C,χρώμα=κυανό);
ευθεία(A,B,εμφάνιση=εύρος_γραμμής_3)
